Prolouge: *Paaakk*!! "HOW DARE YOU!!.. HOW DARE YOU TO HIT HER HUH?.. SINO KA BA SA TINGIN MO PARA SAKTAN ANG BABAENG MAHAL KO..!!" gigil na sigaw Ni Cedric sa asawa nyang si Monique.. "*Sob* a-asawa mo a-ako *sob* Cedric*sob*" humihikbing sagot Ni Monique sa kanya ng galit na galit na asawa.. Lalo namang humigpit ang pagkakahawak Ni Cedric sa buhok Ni Monique.. "KEEP THIS IN YOUR F*CK*N MIND AS***** .. YOUR JUST MY FREAKIN WIFE IN THOSE F***** PAPERS.. BUT KEEP THIS IN YOUR BRAIN WOMAN.. YOU'LL NEVER BE MY WIFE..!! YOU'LL NEVER BE LOVED BY CEDRIC DYLAN PARK CARTER!!.. SI STEFFIE LANG MAHAL KO AT ANG MAGIGING BABY NAMIN!!KEEP THAT IN YOUR MIND!!"marahas naman na ibinalibag Ni Cedric ang kayang asawa matapos nyang sigawan at Satan ito.. Tanging hikbi ang maririnig sa kwartong kinalalagyan Ni Monique.. Mas lalo lang syang napapahagulhol sa tuwing naaalala nya ang masasakit na salitang kanyang naririnig mula sa kanyang asawa.. "Mahal na mahal kita Cedric.. kahit na palagi mo akong sinasaktan.. kahit na palagi mong ipinamumukha saken na kahit konte di mo ko kayang mahal in. Darating ang araw na mamahalin mo rin ako Cedric.. darating ang araw na kakainin mo yung mga salitang binitawan mo saken.. hinding hindi ako susko sayo.."umiiyak na pahayag Ni Monique.. Dahan dahan itong tumayo kahit na kumikirot ang kanyang buong katawan dahil sa pananakit ng kanyang asawa pero kailangan na nyang mag luto upang may maipakain sya sa kanyang asawa at Kay STEFFIE.. --
Synopsis It's been six years since I left Philippines. I'm only nineteen when I choose to follow my dreams on writing, and now im twenty five and ready to sign a contract to aw company who produce movies.It's my previlage that Manila de Filipinas studios choose my story to be one of thier film, and they only need my signature to sign a. contract so I can start working with them. Thinking that my goals are already achieving little by little makes me the happy and now im finally going back home. Muli akong sumulyap sa huling pagkakataon sa bintana kung saan kalilipad pa lamang ng eroplanong sinasakyan ko ang lugar kung saan ako nag lagi ng anim na taon. Anim na taon na puno ng lungkot. Puno ng mga ala-alang napaka sakit kung babalikan ko pa. bigla kong naalala si max, my love of my life na iniwan at niloko ako na sya ring isa sa naging dahilan ng pag alis ko. 'Does he still love me?' 'ano kayang magiging reaksyon nya kapag nakita nya ako ulit?' 'ano kayang magiging reaksyon ng magaling kong kakambal kapag nakaharap ko silang dalawa sa kabila ng pag tataksil nila?' ohh sorry twin, but its pay back time. what mine is mine kukunin ko na ang taong nararapat na sa akin.
